ചക്കപ്പഴവും പാലും

ചക്കപ്പഴവും പാലും ഒന്നിച്ച് കഴിക്കരുതെന്നു പണ്ടുള്ളവർ പറയും. അത് വിരുദ്ധാഹാരമാണു. വിരുദ്ധാഹാരം വയറ്റിൽ വിഷമായി മാറും. ദോഷങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. ആയുർവ്വേദവും അതു ശരിവക്കുന്നു. പക്ഷെ നാമിന്നു ചായക്കൊപ്പം ചക്കപ്പഴം കഴിച്ച് പഴമയെ വെല്ലുവിളിക്കാറുണ്ടെന്നത് വേറെ കാര്യം.

വളരെ പ്രശസ്തനായിരുന്ന ഒരു പോഷകാഹാര വിദഗ്ധക്തനായ ഡോക്ടർ ഇതൊക്കെ അന്ധവിശ്വാസമാണെന്ന് പറഞ്ഞ് നിഷേധിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശാസ്ത്രം ഈ വിഷയത്തിൽ എന്തെങ്കിലും ഗവേഷണം നടത്തിയിട്ടുണ്ടോ എന്നു ചോദിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹതിനു അതേക്കുറിച്ചൊന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു. താൻ പഠിച്ച പാഠഭാഗത്ത് ഇത്തരമൊരു പരാമർശമില്ലെന്നേ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകൾക്ക് അർത്ഥമുള്ളു. പക്ഷെ അദ്ദേഹം അങ്ങനെ പറയാൻ വിനയം കാണിച്ചില്ല.

അദ്ദേഹത്തെ അംഗീകരിക്കണോ എന്റെ മുതിർന്നവരേ അംഗീകരിക്കണോ എന്നൊരു ചോദ്യം എന്റെ മനസിലുണ്ടായി. ഈ ഡോക്ടർക്ക് യൂണിവേഴ്സിറ്റി കൊടുത്ത ഒരു ബിരുദമുണ്ടെന്നതാ‍ണു അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകൾക്ക് മൂല്യമുണ്ടാക്കുന്നത്. അദ്ദേഹം എങ്ങനെ ജീവിക്കുന്നെന്നോ എത്രമാത്രം ശാസ്ത്രത്തോട് ഇണങ്ങിയാണ് കഴിയുന്നതെന്നോ നമുക്കറിയില്ല. പക്ഷെ നമ്മുക്ക് മുൻപുള്ളവർ സത്യമായി നമ്മുടെ മുന്നിലുള്ളവരാണു. അവരുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു തുടർച്ചയാണു നാം. അവർക്കോ നമുക്കോ ദോഷമുൾലതൊന്നും അവർ വച്ചുപൊറുപ്പിക്കില്ല എന്നു നാം അനുഭവം കൊണ്ടറിൺജാവരാണു. അപ്പോൾ അവരെ സംശയിക്കേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ? എന്നാൽ ശാസ്ത്രജ്ഞരും ഡോക്ടറന്മാരും പലപ്പോഴും കച്ചവടതാൽ‌പ്പര്യങ്ങൾക്ക് വഴങ്ങേണ്ടി വരും. കാര്യം സിമ്പിളാണു. അവർക്ക് പണം കിട്ടും.

അപ്പോൾ പുസ്തകത്തിലെ ശാസ്ത്രമാണോ എന്റെ പൂർവ്വികരുടെ ജീവിതാനുഭവമാണോ ഞാൻ ആദരിക്കേണ്ടത് എന്നൊരു ചോദ്യമുദിക്കുന്നു.

മിടുക്കനാകാൻ നാം നമ്മുടെ പൂർവികരെ തള്ളിക്കളയുകയും നമുക്ക് കേട്ട്കേൾവി മാത്രമുള്ള ശാസ്ത്രത്തെ അവലം‌മ്പിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. ഇത് ശരിയാണോ? ആധുനിക ശാസ്ത്രത്തിനു അത്ര കണ്ട് വിശ്വസനീയതയുണ്ടോ? ശാസ്ത്രം മുൻപ് പറഞ്ഞത് പലതും മാറ്റിപ്പറയുന്നത് പതിവാക്കിയിരിക്കുന്നു. അവർ പിന്നീട് മാറുന്നത് പലപ്പോഴും നമ്മുടെ പഴമക്കാർ പറഞ്ഞ ഇടത്തേക്കാവും. പക്ഷെ അതിനിടയിൽ ശാസ്ത്രത്തെ നമ്പിയതിന്റെ കഷ്ടനഷ്ടങ്ങളിലാകും നാം. അതു കൊണ്ട് പരമാവധി നമ്മുടെ പൂർവ്വികർ ചെയ്തത് ഭംഗിയായി ചെയ്തുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് പോകുന്നതല്ലെ ഉചിതം?